สามี น้าศรี นักบอลเห็นแก่เงิน??

จากการสัมภาษณ์ สามี น้าศรี ได้คำตอบว่า สาเหตุการย้ายทีมประเด็นหลักมาจาก เรื่องเงิน เนื่องจากสโมสรเดิมให้ค่าเหนื่อยไม่เพียงพอ ส่วนประเด็นต่อๆมาคือความทะเยอทะยานในการอยากได้แชมป์ ซึ่งตรงกับความทะเยอทะยานของทีมใหม่ทุกอย่างจึงลงตัว น้าศรีเลยตัดสินใจย้ายทีม

สวัสดีปีใหม่ครับ

-____- ช้าไปเยอะ ฮ่าๆๆๆๆ

อยากเกิดเป็นฮิปโป EP.1-3

มาแล้วครับ  เด๋วผม จะ ใส่เนื้อหาของแต่ละตอนไว้ด้วยนะครับ เผื่อ ดูแล้วไม่เข้าใจ ฮ่าๆๆ

เกริ่นนำซะหน่อยนะครับ คือ เป็น เรื่องของ 3 พี่น้อง ที่ไม่กินผัก จะเห็นจากตอนแรกที่ ผม กินข้าวแล้ว เอา ผักไปวางข้างๆ นะครับ

ตอนที่ 1  ผม ได้เอา น้ำผักให้ พี่กินทำให้ พี่ชอบ

ตอนที่ 2  ผมเคลียดเรื่องผลคะแนนแล้วนั่งกลุ้ม ส่วนพี่ก็ มี ปลอบใจ

ตอนที่ 3 น้อง คนเล็กกินแต่ ขนม ไม่ยอมกินผัก และขี้เกียจ แล้วจะเป็นยังไง ก็ติดตามได้เลย

v

v

v

v

ก็จบลงไปแล้วนะครับ ฮ่าๆๆๆ เหมือนมันยังขัดๆนะ แต่ก็ไม่เป็นไร ทำผลงานเรื่อยๆ ผมเชื่อว่า ต้องมีซักวันที่เป็นของเรา #พูดเหมือน ตัวเองแพ้เลย ฮ่าๆๆ แต่ก็ไม่คิดว่าจะชนะใครนะเนี่ย  ไว้เจอกัน เรพหน้าครับ บ๊ายบายยยยยย

unif mini series

ขอโทษนะครับบบ และสวัสดีกันอีกครั้งดนะครับผม หลังจากกลับมาตัดต่อใหม่อีกครั้ง ก็รู้สึกเหมือน การเริ่มต้นครั้งใหม่ ในวันหนึ่งนะครับ เพื่อนผมก็เอาลิงค์มาโพสในเฟสบุ๊คนะครับ เหมือนพวกเราดูเนื้อหาแล้ว ค่อนข้างหน้าสนใจอย่างมากเลยครับ เพราะ ให้ทำ 3 คลิป ความยาวไม่เกิน 3 นาที  ต้องมีฉากกินผัก และ ผลิตภัณฑ์น้ำผลไม้อยู่ด้วย พวกผม ในการ รวมทีมงานครั้งใหม่ และจะใช่ ชื่อว่า young-u ในการทำผลงานชิ้นนี้  แต่เนื่องด้วย เหตุการณ์สอบกลางภาค ทำให้ผมไม่ได้เข้ามาเขียนบล็อคของตัวเองเท่าไหร่ แต่ตอนนี้สอบ เสดแล้ว เด๋วจะเอา ลิงค์ผลงานมา แปะไว้นะครับ ^^

หนังสั้น ทำเล่น เรื่อง เหล้าจ้าาาาาา 0__o

สวัสดีครับ เป็นยังไงกันบาง วันนี้กลุ่มเพื่อนๆของผมก็ได้ ทำหนังสั้น (ละมั่ง) ซึ่งผมก็เขาไปมีส่วนร่วมในการทำด้วยนะครับ ไม่ว่าจะเป็น พนักงาน  คนเปิดประตู นักเลง เหอะๆ ก็สนุกไปอีกแบบ ดีกว่าเอาเวลามาเล่นเกม อ่าใช่ ช่วงหลังนี้ผม ติดเกม ออนไลน์ หนักอยู่ จนพ่อ ให้เล่น เฉพาะ เสาร์-อาทิตย์เลย ฮ่าๆๆๆๆ แต่ก็นะ เพื่อการเรียนของผมด้วยละ ขี้เกียจพิม แล้วเอาเป็นว่า ไปดู หนังสั้น จากพวกผมเลย 

return to my blog

สวัสดีครับ ผู้ชมบล๊อคผมทุกท่าน  ตอนนี้ผม จะกลับมาทำรีวิว แต่งนิยาย วาดรูป แบบชิวๆ หลังจากที่เรียนจบ ม.3 ก็ลืมเรื่อง บล๊อคของตัวเองไปเลย มาตอนนี้ จึงคิดจะทำมันอีกครั้ง โดย ครั้งนี้ ไม่ใช่ ส่ง อาจารย์ แต่ ทำขึ้นด้วยความ ยากทำ ฮ่าๆๆๆ ก็ว่าไป  ตอนนี้ก็ อยู่ม.5 แล้วก็เลย คิดว่า ชีวิต ม.ปลายเราจะจบลงแล้วหรอ ผมก็แค่อยากเก็บมันไว้ในบล๊อคของผมก็แค่นั้นเอง อ่าาา นี้ก็บ่นมามากละ เอาเป็นว่า ผมจะกลับมาเขียนบล๊อคอีกรอบ แต่จะเรื่องไรก็อย่าลืมติดตามกันนะครับ

TP-Presenter WorkShop ชุดไปเวท 1

มาแล้วครับกันรีวิวที่ทุกคนรอค่อยหลังจากผมเตรียมตัวสอบแต่ไม่ได้ทำรีวิวเลย งันเข้าเรื่องดีกว่าวันนี้เราจะมานำเสนอ ชุดอยู่่บ้าน ( เขียนงี้ได้ป่ะว่ะ ) เป็นรูปที่ถ่ายออกมาแล้วก็น่ารักดีนะครับเพื่อนอ่านมานี้คงอยากดูแล้วใช้ป่าวคับ อต่ว่าดูแล้วต้องเม้น ด้วนนะครับ

รูปที่ 1

ว้าวๆๆ สุนัขผมน่ารักหรือป่าวระครับเพื่อนๆ เจ้าตัวนี้มันมาหาผมตอนกำลังหาที่ถ่ายอยู่นั้นเอง พอมันมาผมก็เลยต้องเอาไปผูกไว้ไม่ให้ไปกัดกับสุนัขบ้านอื่นอ่ะนะ ผมเลยจับมันถ่ายรูปด้วยสะเลย 55+ เท่าที่ดูรูปนี้ตัวผมอยู่ตรงกลางอีกแล้ว แต่ก็ยังีขาที่อยู่ตรงจุดตัดพอดีเลยครับ

รูปที่ 2

หึหึหึหึ หลังจากที่จัดการกับหมาป่าลงได้ผมได้ไปต่อสู้กับสิงโต ( ว่าไปนั่น ) เจ้าตัวนี้ก็เป็นสุนัขของผมเองอีกอ่ะนะ มันเป็นตัวทคี่หน้าคล้ายสิงโตเลย มีแผงคอด้วยเจ้าตัวนี้มันเป็นพันธ์ผสมนะคับ ตัวเลยใหญ่กว่าบางแก้วอีก จากที่เห็นในรูปแล้ว ผมผมไม่ได้อยูตรงกลางเลยทำให้ผมและสุนัขของผมเด่นขึ้นมาด้วยนะครับ รูปนี้ถ่ายที่หน้าบ้านผมเองครับ แต่หลังจากสู้กับเจ้าสุนัขตัวโปรดเสร็จแล้วก็เหนื่อยมากครับเพราะว่าแรงมันเยอะมาก กว่าจะเล่นกับมันเสร็จกินเวลาไปตั้ง 3 นาทีกว่าๆเลย ผมเลยต้องไปนั้งพักที่ศาลาหน้าบ้านครับดังรูปต่อไป

รููปที่ 3

ต่อจากรูปที่ไปต่อสู้มา ( ยังไม่เลิก ) ทำให้ผมต้องมานั่งที่ศาลานี้เพราะยังเหนื่อยจากการต่อสู้กับสุนัขตัวโปรดอยู่คับ รูปนี้เมื่อจะขาหายแต่ก็ดูรู้ว่ามีขาอะนะเลยเอามาลง ถ้าสังเกตุดีๆจะเห็นเหงื่อด้วยเพราะว่าโคตรเหนื่อยเลย เสียแรงไปมาไปดูรูปต่อกันเลยดีกว่า

รูปที่ 4

หลังจากที่พักเหนื่อยเสร็จแล้วก็เดินเข้าบ้านแต่ว่ามันถ่ายได้แค่ 3 รูปเองเลยยืนตรงรถทั้ง 2 คันของบ้านถ่ายซะเลยรูปนี้เห็นทั้งตัวเลยคงไม่มีอะไรต้องแก้แล้ว งันวันนี้พอก่อนนะครับเพราะง่วงนอนแล้วตอนนี้ก็ 0.35 แล้วของไปอ่านการ์ตูนแล้วค่อยเข้านอนละกันครับ สวัสดีครับ

TP-Presenter WorkShop ชุดนัดเรียน

หวัดดีครับ วันนี้เราจะมาต่อจากรีวิว TP-Presenter WorkShop ชุดพละ  วันนี้มาใยชุดนักเรียน สีขาวววววววว  จากที่ผมได้ถ่ายรูปชุดพละมาแล้วเลยต้องรีบลงต่อครับ เพราะว่า มันมีเยอะครับที่ถ่ายไว้ ไปดูรูปแรกเลยดีกว่าไม่งันผมถ่ายรูปเพิ่มอีกแน่เลย 55+

รูปแรก

ว้าวสวยละสิรูปนี้ สวยๆๆๆ วิวสวยใช่ปล่าวครับ รูปนี้ถ่ายวันนี้นี่ละ ถ่ายที่ชั้น 2 ของบ้าน รู้สึกว่าตาจะเล็กไปหน่อยนะรูปนี้ เฮ้ยรูปนี้นิ้วผมขาดนี้หว่า แต่ไมทันแล้วขี้เกียจถ่ายใหม่ 55+ รูปนี้ตัวผมอยู่ตรงกลางไปหน่อย หน้าก็ตลกด้วย อิอิ ไม่อยากจะพูด ไปดูรูปต่อไปเลยดีกว่า

รูปที่ 2

ว้าววววว นั่งถ่ายในห้องพระสะเลย เท่อะดิเท่อะดิ 555+ รูปนี้ดูตัวสั้นมาเลย -*-  ห้องนี้มันอยู่ชั้นสองขอบ้านเหมือนกันกับรูปที่แล้ว แต่ดูเหมือนห้องนี้จะร้อนกว่าผมดูรูปใหญ่แล้วเห็นเหงื่อเลย ทำไมรูปที่ถ่ายมันอยู่ตรงกลางหมดเลยฟ่ะเนี้ยสงสัยต้องดูรูปต่อไปเลย เอาง่ายๆรูปนี้กะถ่ายพระจบป่ะคับ

รูปที่ 3

รูปนี้ก็ยังอยู่ตรงกลาง แต่บันไดบ้านสวย ก็เลยเอามาลง โฮ้ๆ อวดบัีนได 55+ รูปนี้เอามือล้วงกระเป๋าอีกแล้วไม่รู้ทำไมชอบเอามือล้วงกระเป๋า แถมรูปนี้ยังหลับตาอีก แต่ก็สวยที่บันไดละครับ มันเป็นทางขึ้นห้องใต้หลังคา ขี้เกียจแล้วไปดูรูปต่อไปเลยดีกว่า

รูปที่ 4

อยู่ชั้นสองนานแล้ว ลงมาข้างล้างดีกว่า พอลงมาข้างล้างแล้วผมขี้เกียจคิดท่าแล้วว่า ถ่ายยังไงเลยนั่งตรงบันไดถ่ายสะเลย เหอๆ ดูรูปนี้แล้วเหมือนหน้าดำๆนะ เพราะว่ามันย้อนแสง แต่ว่ารูปนี้ดีแขนไม่หลุดออกนอกรูป แต่ขาสิ-*- หายไปนิดหนึ่งเลย  แต่ว่าต้องบอกอ.ว่าถ่ายได้แค่นี้จริงๆครับ ไม่ได้หายรูปนายแบบในนิตรสารอ่านเลยครับ แต่ว่ารูปmuj 5-6 ใช้ photoshop ทำล้วนๆเลยครับ เพราะไม่มีเวลาถ่ายแล้วเลยตัดต่อรูปที่ไปที่อื่นมาอยู่ในบ้านซะเลย 55+ คงอยากดูกันแล้ว ก็จะรออะไรไปดูดิ

รูปที่ 5-6 ครับ

ว้าวสวยหรือป่าวครับผมวาดเองเลยนะครับ ( ใช้ photoshop cs3  ) รูปนี้ผมใช้เทคนิคที่ผมเคยสอนแล้วคือตัดต่อเราแต่แค่ไม่ได้ไปที่อื่นครับเอามาเป็นตัสที่อยู่ข้างหน้าอีกที่ครับไม่งันเวลาใช้ บรัช จะไม่เนียนครับ  เพื่อนๆคง งง ใช้ไหมครับว่าทำไมชุดนักเรียนสีแม่งขาวจัง ผมขอบอกว่าเท่สีขาวลงไปครับแล้วใช้ รูปแบบ overlay ครับมันเลยทำให้เสื้อของผมสีสวยยิ่งขึ้นครับ แต่ว่านะครับมันไม่ได้ตั้งใจหรอกครับ แต่มันเป็นความอังเอิญที่ดูดีนะครับว่าไหมครับ 55+

รู)นี้เป็นรูปสุดท้ายแล้วนะครับ เป็นรูปที่ผมทำตามกระแสตอบรับวันวาเลนไทน์ครับ เพราะว่าวันนี้เพื่อนของผมเกือบทุกคนเขา ได้มองเห็นโลกเป็ฯสีชมพูเลยแต่บางคนก็กินแห้วนะครับ แต่ไม่ขอเอ่ยนายนะครับ อิอิ ว่าแต่เขาเราเองก็ไม่มีคู่ TT^TT  เนื่องจากที่เพื่อนๆผมโลกสีชมพูครับ ผมเลยคิดว่านะจะหาโหลด บรัช วันวาเลนไทย์มาใช้ครับแล้วก็คิดถ้านี้ได้ครับ ได้จาก พี่ บี้ ครับ ถ้ามองดีจะเห็นว่าเวลาถ่ายรูปเท่ากับ 22.01 นอนดึกขอบตาดำนะครับ งันไปแล้วครับไม่อยากนอนดึกครับ ( ต้องทำรีวิวต่อก็ต้องนอนดึกอยู่ -*- ) ไปละครับ สุขสันต์วันวาเลนไทน์ ครับ ใครมีคูรักก็ขอให้รักกันมากขึ้น ใครยังไม่เจอคนที่ใช่ก็ขอให้เจอโดยเร็วครับ ^^ ไปแล้วครับ บาย

TP-Presenter WorkShopชุดพละ

สะหวัดสะดีครับ  ในนี้ผมจะมาเสนอหน้า ถ่ายแบบรูปตัวเองมาให้ชมกันนะครับ งันมาเริ่มกันเลยดีกว่า

กับรูปแรก

555+ ผมเห็นแล้วก็ ฮานะครับ เพราะผมยังขี่รถมอเตอร์ไซด์ไม่เป็นเลยครับ  รูปนี้องค์ประกอบก็ครบนะครับ มีแขนทั้ง 2 ข้าง ตัวไม่อยู่ตรงกึ่งกลางเกินไปนะครับทำให้ภาพนี้ดูแล้ว จุดเด่นจะไม่อยู่ตรงกลางครับ แถมตอนถ่ายไม่รู้ว่าเจ้าของรถเห็นหรือป่าวครับ เราก็เลยรีบขึ้นไปทำถ้าขี่ แล้วก็ถ่าย เพราะกลัวว่าเจ้าของจะมาหาว่าเราเป็นคนขโมยรถ 55+ คิดไปนั่น

 

มาต่อที่รูปที่ 2 ดีกว่าครับ   รูปนี้ถ่ายที่หน้าธนาคารเหมือนเดิมครับ พอดีที่ทางโรงเรียนได้ทำกั้นไปโซไว้ครับ  เหมือนผมเห็นก็นึกไอเดียหนึ่งออก เพราะมีอยู่ช่วงหนึ่งมีโฆษณา มันคือโฆษณา ดาการะ ครับ 555+ พอนึกออกก็ไม่รอช้าทำถ้าตามชะเลยเพราะคือไม่ออกแล้วว่าจะเอาท่าไหนดี พอเริ่มก้าวขึ้นไปก็เกือบตกแล้วทำให้ผมต้องตั้งสติแล้วคิดว่าต้องทำได้จากนั้นค่อยแกว้งขาแต่ผมที่ตามมาคือ ล้มหน้าแหกเลยครับ ก็เลยเปลี่ยนมาเป็นถ้านั่งแทน เมื่อทำได้ผมก็ทำท่าเหมือนในโฆษณาเลยครับ คือ การกระพือปีกครับ พอทำแล้วมันไม่ล้มนะครับคล้ายๆว่ามันสมดุลเองอ่ะครับ แต่ก่อนผมจะทำอย่างนี้ผมขอ รัชกาลที่ 5 ก่อนนะครับเพราะขึ้นไปเหยียบบนโซเลย เหอๆแต่ก็ได้ภาพที่ดูตลกดีครับ

 

มาแล้วรูปที่ 3 ครับ รูปนี้รูปนี้ถ่ายที่่ลานไซ ( เขียนอย่างนี้ป่าวว่ะ ) มีเด็กเล่น คนที่ถ่ายไม่ใช่คนเดิมนะครับเพราะว่าเขาคนนั้นกลับบ้านไปแว้ว ผมเลยเดินหาคนที่พอจะถ่ายรูปแล้วสวยๆมาช่วยถ่ายให้หน่อย ปรากฏโชคดีจริงๆเลยครับเจอ ลูกเล่นนี้เองครับ กำลังถ่ายรูปให้เพื่อนอยู่ผมเลยขอให้ถ่ายรูปให้ผมด้วยครับ เหมือนขอได้แล้วก็ถ่ายมันตรงนี้เลยขี้เกียจให้ที่อื่นแล้วครับ เมือ่ถ่าวยเสร็จกลับบ้านเอาลงเฟช อ.ติมาเลยครับว่า  อันนี้ก็ใช้ได้ แต่ดูแล้วเหมือนหลับ zzz  ซึ่งผมก็ไม่ได้ค้านครับ เพราะว่าดูเหมือนจริงๆ แต่มีคำว่าอันนี้ก็ใช้ได้เลยเอามาลงครับ  ในรูปนี้รูปผมนั้นอยู่ตรงกลางพอดีแต่ว่าตัวผมนั้นเอียงเลยทำให้หัวกับขาไปโดนจุดตัดพอดี ง่วงแล้วงันขอหลับก่อนนะครับ

 

ตื่นแล้ว มาต่อที่รูปที่ 4 กันเลยดีกว่าครับ  รูปนี้ถ่ายหน้าธนาคารโรงเรียนเหมือนเดิมครับ รูปนี้ผมก็เก็กอีกแล้ครับ กว่าจะคิดถ้านี้ได้ใช้เวลาตั้ง 2 นาที เพราะว่าผมเคยเห็นคนทำท่านี้ครับ เลินรอเปิดให้เฟชดูปรากฎว่ามีจริงๆครับ ผมเลยก็อปปี้ถท่าซะเลยครับ รูปนี้มือเกือบหายแล้วครับ เพราะว่าลืมบอกเพื่อนว่าให้อยู่ตรงจุดตัดครับ แต่ผมนี้ก็ออกมาดูดีเหมือนกันนะเนี่ย มีมีอะไรจะเล่าต่อแล้วเอาเป็นว่าคนที่ทำท่านี้้ในเฟสคือ DR.POP ครับ เขาเป็นนักเขียนนิยายครับ มันก็สนุกดีนะครับ งันก็ไปดูรูปต่อไปเลยดีกว่าครับ

 

 

 

และแล้วก็มารูปที่ 5 ครับ รูปนี้เกิดจากความบังเอิญครับเพราะว่าผมชี้หน้าเพื่อนครับ ไม่ได้เก็กอะไรเลยแต่แล้วมันก็ออกมาดูดีเมื่อกันนะครับ แต่ว่าดูแล้วมันเก๋าๆไปหน่อย แต่ก็ตลกดีแต่ว่ารูปนี้มันอยู่ตรงกลางไปหน่อยยะครับมีใครคิดว่าอย่างนั้นไหมครับ  แถมขาหายไปนิดนึงด้วย แต่ผมงงกับตัวเองนะครับว่าทำไมผมต้องเอามือล้วงกระเป๋าทุกรูปเลย ยกเว้นไแรูปที่มัยล้วงไม่ได้นะครับ ผมว่าอ.ต้องไม่ให้รูปนี้ผ่านแน่เลยคับเพราะมันดูเหมือนได้มีอะไรดีเลย ดีอย่างเดียวคือพื้นหลังมั่งครับ เท่าที่ผมดูอยู่ แต่ก็ขอเอามาลงละกันครับเพราะหารูปที่ดีกว่านี้ไม่ได้แล้ว

 

 

และแล้วในที่สุดก็มาถึงรูแท้ายสุดครับ เป็นรูปที่ผมเลือกมาเพราะว่ามันหมดแล้วครับ -*- ไปดูรูปกันเลยครับ

ดูก็รู้ว่ารู้นี้ไปเอาไอเดียเขามา เหอ ได้จาก กวน มึน โฮ 55+ รูปนี้เห็นคนที่ถ่ายให้ผมด้วย  รูปนี้เห็นองค์ประกอบครบเลยเอามาเป็นรูปปิดท้ายครับ สุดท้ายผมก็ขอลาเลยละกันครับ เวลานี้ควรเป็นเวลาอ่านหนังสือแล้วครับ บายครับทุกคน

บทละครเรื่องเขมกับการเป็นเศรษฐี

บท

มีชายคนหนึ่ง เขาชื่อเขม เขมฐานะไมเค่อยดี มีบ้านหลังเล็กๆ เขาเป็นกรรมกรก่อสร้างได้เงินเดือนน้อย แต่เขาก็ต้องการที่จะมีชีวิตที่ดีเหมือนคนอื่นๆ อยากมีรถขับ อยากมีบ้านหรูๆ และทรัพย์สินเงินทอง แต่ก็เป็นไปได้แค่ฝัน วันหนึ่งเขาได้เจอคนขายลอตเตอร์รี่ในขณะที่เดินกลับบ้าน

คนขายลอตเตอร์รี่ : ซื้อลอตเตอรี่ไหมครับ ถ้าไม่ถูกก็ไม่ต้องนำมาคือครับ

เขม : งันเอาเลขสวยๆละกันครับ

คนขายลอตเตอร์รี่ : ได้เลยครับ

เขาไม่เคยซื้อลอตเตอร์รี่มาก่อนจึงอยากลองเสี่ยงโชคดูบ้าง และแล้วก็ถึงวันที่ประกาศสลากเขมนั่งดูทีวี

ผู้ประกาศ : รางวัลที่ 1 งวดประจำวันนี้ เดือน ปีมะโว้ เลขที่ออก 123456! ย่ำอีกครั้ง 123456

เขม : เฮ้ยๆ 123456 มะมะไม่จริง! นี้ฉันถูกรางวัล เย้!!!!!!!!

เพือ่นๆของเขมก็ร่วมกันแสดงความยินดีและวันนั้นเองและวันนั้นเองเขมก็รีบนำสลากไปขึ้นเงิน ซึ่งได้ 30 ล้านบาท เขมกลายเป็นเศรษฐีในชั่วพริบตา เขาซื้อบ้านหลังใหญ่ ซื้อรถขับ ซื่อทอง แหวน ฯลฯ อีกมากมาย ญาติต่างพากันมาแสดงความยินดีกันทุกวันเยอะมากซึ่งบางคนเขมก็ไม่รู้จัก แต่ทุกคนก็มักจะมาขอความช่วยเหลือด้านการเงิน ซึ่งเขมก็ทำตัวเป็นคนใจใหญ่ใจโตให้ทุกคน เพราะหลงในคำยกยอ

น้องชาย : พี่ แม่ป่วย แม่ไม่สบาย พี่เคยคิดจะไปหาแม่บ้าวไหม

เขม : ทำไมพี่ไม่รู้ลยละ โธ่แม่ไม่น่าเลย

น้องชาย : พี่ผมต้องใช้เงินเป็นค่ายาให้แม่ ผมขอพี่ 3 หมื่นละกัน เดี๋ยวที่เหลือผมออกเอง

เขม : 7 หมื่นพอไหมละ เอาแค่นี้เหรอ

น้องชาย : แม่บิกว่าพี่ให้เท่าไรก็ให้รับๆมาเหอะงั้น 7 หมื่นละกัน ขาดตัว

ญาติก็ต่างมาขอความช่วยเหลือซึ่งเขมก็ให้หมดทุกคนตามที่ญาติๆต้องการเพราะเขมคิดว่าเขามีเงินเยอะให้ญาตินิดๆหน่อยๆคงไม่เป็นอะไรเดี๋ยงเขาก็ใช้คืน

อา : ขอยืนเงินหลานไปออกแท็คซี่หน่อยได้ไหม

เขม : ได้เลยครับ

ป้า : อยากได้สร้อยคอทอง 2 บาท ขอยืมเงินหลานหน่อยได้ไหม

เขม : ได้เลยครับ

เพื่อน : เพื่อนเขมยืมตังค์เที่ยงผับหน่อย ปอยฝ้ายกำลังดิ้นเดี๋ยวไม่ทัน นะนะนะนะนะ

เขม : เอาไปเลยเพื่อน

คนขับแท็กซี่ : 200 บาทครับ

เขม : เอาไปเลยน้อง 500 ไม่ต้องทอน ดริฟท์โดนใจพี่ว่ะ

ขอทาน : ทำบุญทำทานด้วยครับ

เขม : สงสารเอานี่ไปกินข้าว พันนึง

ด้วยความฟุ่มเฟือยในการใช้จ่ายทรัพย์สินเงินทองของเขมเริ่มลดลงเรื่่อยๆ คนที่เคยขอความช่วยเหลือจากเขมก็ต่างหลบหน้าหลบตา บ้างก็หายเข้ากลีบเมฆไปเลย เขมคิดหาเงินจากการเล่นการพนัน แต่ก็ทรุดลงกว่าเดิม

เขม : อะ!!! ทำไมเงินเราเหลือแค่นี้เอง ทำไมญาติๆเราถึงติดต่อไม่ได้ นะ แล้วเราจะเอาเงินไปจ่ายธนาคารพอรึเปล่านะ โหย ขาดอีกเยอะเลย

เมื่อไม่มีใครที่จะช่วยเหลือเขมได้ เขาจึงนำรถไปขายแล้วนำเงินมาใช้ แต่แทนที่เขมจะเริ่มรู้สึกถึงความฟุ่มเฟือยของตนเองแต่ก็ยังไม่วำนึก ยังคงฟุ่มเฟือยต่อไป จนเขาต้องเอาข้าวของ ทรัพย์สินในบ้านไปขาย จนในที่สุดบ้านเขาก็โดนธนาคารยึด เขาเครียดหนัก แต่ก็ช่วยอะไรไม่ได้

เขม : เฮฉ้ยทำไม !! ทำไมกันชีวิตถึงเป็นแบบนี้ ทุ้งแก้วแหวนเงินทองบ้าน รถ ญาติของเรา ไม่เหลืออะไรแล้ว

ละแล้วเขมจึงคิดทบทวนเรื่องาวที่ผ่านมา สุดท้ายเขาก็คิดได้ว่าเป็นเพระาตัวเองที่ไม่รู้ ค่าของเงิน ใช้อย่างไม่ยั้งคิดและไม่เป็นประโยชน์ ทำให้เขาต้องหมดตัว และทำให้เขาต้องเผชิญการดำเนินชีวิตตามเดิม

……………………………………………….จบบริบูรณ์……………………………………………